Hier bouw je zelf je vismigratierivier.
De afsluitdijk beschermt het achterland. Geen gevaarlijke Zuiderzee meer. Maar ook een onneembare vesting voor de vissen. Een geleidelijke overgang is voor de natuur veel beter.
Hier maak je een coupure in de dijk en verbindt je zout met zoet. Je maakt een rivier in het IJsselmeer met een overgang van zout via brak naar zoet.
Je creëert een zoete lokstroom voor de vissen. Zonder dat het IJsselmeer brak wordt.
En is je rivier goed genoeg ontworpen? Als de zoetwateraanvoer beperkt is tijdens een droge zomer? Of bij stormvloed?
Door te doen in plaats van lezen verbind je je sterker met het thema. Je ziet het zoute water en het zoete water bewegen door de vismigratierivier en een evenwicht ontstaan. Deze beelden blijven veel langer hangen dan de theorie. Je hebt het ervaren.
Het verhaal houdt natuurlijk niet op met de vismigratierivier. Ook stroomopwaarts belemmeren stuwen de zwemtocht. Vistrappen dus!
Tal van varianten zijn mogelijk. Ook als leskisten voor elk viertal…
van de zoete lokstroom tot helemaal stroomopwaarts de vistrap – tal van experimenten terwijl daarnaast de stuw staat en die kan toch instelbaar zijn, werkt de vistrap dan nog wel?a dan tonen we het effect van het kanaliserenn en dat dat in tijden van droogte niet handig is… dan kan er ook gewoon een dijkdoorbraak bij.. met slaperdijken, en land beneden NAP dat niet overal even snel onder loopt kavels voor de herkenbaarheid snel koppelbaar door met magneten te werken en natuurlijk de bekende vismigratierivier ontwerpen