Dit model is kei-hard nodig. De energie-uitdaging is zo complex en zo groot dat het moeilijk is om iedereen mee te krijgen. Er zijn zo veel belangen, er moet zo veel gebeuren en alles hangt samen.
Het helpt om met een tastbaar model te werken en de gehele samenhang te ervaren.

Deze uitdaging is zo uitgewerkt dat het eenvoudig te begrijpen is. Je hoeft hiermee niet te ‘zenden’. Door te spelen/beleven komt de boodschap toch wel tussen de oren.

Alle eilandjes verbinden? Draagvlak creëren? Je verplaatsen in een andere rol? Dat lukt met dit model. Je ervaart het allemaal. Dat is de belevenisonderwijs-manier: door te ervaren duik je er vanzelf in, kan je je verplaatsen, ontstaat acceptatie en inzicht. Dan komt het heel helder tussen de oren.

Het is een serieus-game, maar dan met elkaar in een real live-belevenis.
Ga met elkaar in gesprek. Besparen waar mogelijk. Vergroenen waar mogelijk. Ook kleine initiatieven. Alles komt voorbij, van capaciteitsproblemen in het netwerk, geopolitiek, de onmogelijke gevraagde besparingen, het verhuizen omwille van het woonwerkverkeer, kernenergie, waterstofopslag en elektrische auto-accu’s als buffer etc etc.
Met een stinkende kolencentrale, elektrische auto’s, waterstoftechnologie, zonnepaneelparken, biomassa centrale en heel erg veel meer. En dan gaan we met elkaar de puzzel oplossen. Heel eenvoudig in de zomer tot het steeds moeilijker wordt om vraag en aanbod in evenwicht te brengen. En dat kan door de was s nachts te draaien, maar ook door een kerncentrale bij te bouwen. NIMBY? Waar komt de zonneweide? Of niet? Er zijn zo veel mooie kleine initiatieven die we keihard nodig hebben. In dit model zie je hoe veel pijnpunten er zijn. Probeer maar eens in de groene zone te komen – ook in de winter!

Een model dat ook ingezet moet worden als communicatiemiddel, een stuk gereedschap. Een praktisch beleidsinstrument om zoveel mogelijk draagvlak te krijgen, zonder te leuren met uw boodschap. Dit model heeft van zichzelf aantrekkingskracht.

Een verbinding met educatie is eenvoudig te maken. Sterker nog: het is een belangrijke toepassing voor dit model. Menig docent zal hier, of bij het duurzaamheidscentrum langs willen komen met zijn klassen.

Elk gesprek is mogelijk. De begeleider brengt je er zo heen. Of de stokpaardjes van de medespelers.
Gaat het om de capaciteitsproblemen? Dan kan je daar op focussen. Gaat het om de regeldruk rondom een nieuw initiatief? Je bent er zo. Is het nodig om 2-fase (ipv 3)kookplaten in de flat te plaatsen; dat heeft impact! En is sturing via prijs wel zo eerlijk?

____________________________________________________________________________________

Interesse?

Je bent welkom om langs te komen om te experimenteren!
De aanschafkosten van dit model liggen tussen de €9.500 en €14.000,- ex BTW.

De keus tussen een verplaatsbaar model (tussen locaties) of een vaste opstelling of een museum-versie kan dan nog gemaakt worden.
Omdat elk doel anders is; zijn wijzigingen in vormgeving, programma en onderdelen mogelijk. Niet allemaal even eenvoudig. Grote buurt-accu’s zijn eenvoudiger in te passen dan bijvoorbeeld decentrale energiewijken. Dit maatwerk moet daarom in overleg .
U moet rekening houden met 2 maanden productietijd. Er zit bijzonder veel verborgen onder het oppervlak 🙂 En het mag er gelikt uit zien. Als basis wordt gekozen voor zo degelijk mogelijke materialen. Elektronica uit Italië ipv China, sterk polycarbonaat topvlak tegen beschadigingen etc.
Inzet op een evenement met begeleider kost €1.500,- per dag.

_____________________________________________________________________________________

Voor educatieve toepassingen in het onderwijs zijn roulatie-experimenten beschikbaar. Verdieping, herhaling volledig aansluitend op de lastige thema’s van dit model. Inzoomen op het toepassen van de auto-accu als buffer, opslag in waterstof, de volle winst van isolatie, de kracht van wind en water.
Of zelfs de warmtepomp volledig in beeld en experiment.
Genoeg om 5 groepen na elkaar uit te dagen in de met het grote model, terwijl de rest zich bezig houdt met deelaspecten.


Het gebruik

Je krijgt ‘leertijd’ om alle variabelen te onderzoeken. Het is zomer en de energievraag is niet zo groot.

Het scenario bevat 9 dagen met voortdurende fluctuatie van zon en wind. De verwachte warmtevraag kan je ook aflezen – gewoon een weersverwachting dus.

De groep (4-6 personen) probeert elk dagdeel vraag en aanbod in balans te brengen en krijgt feedback dmv de CO2curve. Uiteraard probeer je zo groen mogelijk te doen.

De begeleider kan sturen door ergens aandacht op te richten en discussie uit te lokken.

De stappen die je zet worden steeds noodzakelijker omdat de energievraag stijgt. Je wordt dus vanzelf door het vraagstuk heen geloodst.

Het is heel eenvoudig om een schuif om te zetten; de praktijk echter zal dat niet zo eenvoudig zijn; of er zijn verborgen problemen (autoaccu’s bijvoorbeeld). Afhankelijk van uw doel kan je op elk moment in discussie of kennis overdragen. Er is een pauze – knop.
Met elke groep die speelt, zullen de gesprekken anders zijn. Voorkennis, eigen specialiteiten – alles speelt mee. Het zal enorm moeilijk zijn om echt te besparen, zonder fossiele brandstoffen te werken. Kernenergie inzetten is erg verleidelijk, zonder honderden kleinere initiatieven. Het is een enorme puzzel met veel verschillende belangen.

Het thema waar je op wilt focussen kan variëren van bewustwording (vraag uitstellen, besparen), isolatie-adviezen, huurhuizen, lokale zonneweides en andere initiatieven, wel of geen biomassa, kunnen we zonder kernenergie?, smartgrid, decentralisatie, noodzaak van de warmtepomp, verhuizen etc etc.

In sommige gevallen zal je als gebruiker van het scenario af willen stappen. Op dat moment kan je handmatig zon, wind, warmte en elektravraag aan gaan passen.

________________________________________________________________________________________

Een selectie uit de acties in het model:

  • Zonnepanelen geven meer of minder stroom als de zon schijnt, dat drukt de energievraag van het huis.
  • De warmtevraag kan je op het huis zien als gasvraag, of als je de warmtepomp inzet als elektravraag
  • Alle gasverbruik voor warmte komt terug in de gascirkel en de CO2-curve. Maar niet in de vraag en aanbod op het achterpaneel. Dat is voor de elektravraag. Daar zit ook de capaciteits-uitdaging en balans zoektocht.
  • Als je verhuist dan drukt dat de CO2curve omdat je dan met de fiets naar het werk gaat. Gebruik je een elektrische auto, dan ook. Dan kan je de accu dus ook als buffer inzetten om later op de dag te gebruiken. De benzine auto is in dit verhaal dus minder gunstig.
  • Je kan enorm besparen op je dagelijkse energieverbruik. Realistisch?
  • Windmolenparken, zonneweides …. NIMBY?
  • Energie opslaan kan je doen door windenergie in waterstof om te zetten en op een moment in te zetten waarvan je voorziet dat je te kort gaat komen.
  • Een gastekort… dat kan zo maar gebeuren.
  • Capaciteitsproblemen op het net idem dito.
  • Groen gas? Dan gaat ons landschap er anders uit zien. Overal van die silo’s.
  • Het uitstellen van energievraag werkt maar even, uiteindelijk moet je die was toch doen. Op een gegeven moment kan je die techniek slim inzetten over de dag verdeeld – je ziet immers wanneer de zon gaat schijnen, of de wind gaat waaien.
  • Kernenergie kan veel lastige problemen oplossen. Je wordt echter wel met de neus op de risico’s gedrukt door de trein die regelmatig door de stad zal rijden met het afval.
  • Een nieuwe kerncentrale kan je bouwen; maar die is pas veel later in te zetten. Ver vooruit denken is nodig!
  • Lokale oplossingen zoals een warmtenet bij een huisvuilcentrale, aardwarmte, energie uit een stuw kan je zo bijzetten en ook aan kracht doen winnen door er meer gewicht aan te geven. Of de energie van een zonneveld direct aan de wasserij leveren?? Dan moet er op het gebied van regelgeving wel veel gebeuren! Op de lege cirkels kan je allerlei initiatieven inkleuren en laten zien hoe die impact gaan hebben.